De gebrandschilderde glas-in-loodramen
De bouw
In 1952 werd door de gemeenteleden ter gelegenheid van het 300 jarige bestaan van het kerkgebouw nieuwe gebrandschilderde glas-in-loodramen geschonken. Deze glas-in-loodramen werden in de transeptgevels aan de noord- en zuidzijde geplaatst. De ramen zijn ontworpen door mevrouw Gunhild Kristensen.
Boven het raam in de noordgevel is te lezen "Heer ontferm U onzer". Goed is te zien dat de tekst gedeeltelijk de kale takken van een boom bedekt. Daaronder is een stad weergegeven waaruit een groot aantal mensen van allerlei soort vertrekt. Zij kijken allen voor zich uit en lijken in zichzelf gekeerd. Een symbool voor de mens die leeft zonder hogere idealen. Toch zijn er enkele mensen onder hen, die hun ogen op de hemel hebben gericht. Er is een man die in gebedshoudingstaat en door twee vrouwen ondersteund wordt. Enkele andere mensen kijken naar deze drie. De twee opvliegende vogels dragen als het ware het gebed naar de hemel. De kleuren donkerrood en blauw van dit raam symboliseren de koude. Dit is ook de reden waarom deze afbeelding in het raam aan de noordzijde is geplaatst. Het kleurgebruik in dit venster is gebaseerd op middeleeuwse symboliek. De kleur rood is de kleur van het bloed dat met emoties wordt geassocieerd. Daarom is het zowel symbolisch voor liefde als voor haat en in dit geval wordt een kil, afstandelijk gevoel uitgedrukt. Het blauw echter symboliseert de hemel en de hemelse liefde. Het is de kleur van de waarheid, want nadat de donkere wolken opgelost zijn, verschijnt altijd weer het blauw van de hemel. Dit suggereert de ontsluiering van de waarheid.
De afbeelding van het raam in de zuidgevel heeft een heel andere betekenis. In de lentetakken van een boom staat bovenin rechts de tekst "Mijn vrede geef ik u". Ook in dit raam is onder de boom een stad te zien: het nieuwe Jeruzalem dat neerdaalt uit de hemel. Op de voorgrond zijn Maria met het kindje Jezus en Jozef steunend op een staf uitgebeeld. Dat beeld van blijdschap en vrede wordt tevens gesymboliseerd door een kleine jongen die op een fluit speelt en een meisje dat een bloemenkrans vlecht. Links in het raam is het beeld weergegeven van de verloren zoon die knielt voor zijn vader. Rechts is een groep musicerende mensen te zien. Hiermee wordt psalm 87 uitgebeeld. De groep mensen boven in het raam is het beeld van de gelovige die optrekt naar het nieuwe Jeruzalem.
Het kleine raam in de zuidmuur geeft psalm 127 weer: "Zo de Here het huis niet bouwt tevergeefs arbeiden de bouwlieden en tevergeefs waakt de wachter". Dit raam is aangeboden door de gemeente De Bilt ter gelegenheid van het 300 jarige bestaan van de Kerk.
Bron:
350 jaar Dorpskerk in De Bilt